Science Fiction is zo ver nog niet

Science fiction is zo ver nog niet

Hologrammen zijn tegenwoordig niet uit het dagelijks leven weg te denken. Ze zitten op je pinpas en op je geld, maar natuurlijk ook in de media komen ze zeer vaak voor. Denk aan bijvoorbeeld Star Wars, of iets recenter: de technologie van Tony Stark in de Iron Man film. Deze technologieën, het kunnen vastpakken van een hologram en het op een nuttige wijze gebruiken, lijken nog ver weg te zijn. Of toch niet?

Het Israëlische bedrijf 'RealView Imaging' lijkt er dicht bij in de buurt te komen. Dit bedrijf heeft een soort hologram ontwikkeld waardoor het mogelijk is om hartoperaties te oefenen op een digitaal hologram. De machine creëert een soort live hologram van een hart, waarop onderzoek kan worden uitgevoerd, of operaties kunnen worden geoefend. Dit zou een gigantische doorbraak kunnen zijn in de medische wereld en daarom ben ik van mening dat we in deze technologie moeten investeren.

Ten eerste is het grote voordeel van deze machine dat hij kan worden hergebruikt In de geneeskunde wordt voor cardiologisch onderzoek gebruik gemaakt van het feit dat varkensharten redelijk gelijk zijn aan menselijke harten.¹ Zo'n varkenshart kan natuurlijk maar een keer gebruikt worden. Er worden dus aan de lopende band varkensharten weggegooid. De machine daarentegen kan opnieuw gebruikt worden, waardoor we het gebruik van varkensharten in de cardiologie kunnen verminderen.

Dat brengt mij op mijn volgende argument: een dierenhart en een mensenhart zijn vrijwel hetzelfde, maar er zitten toch verschillen in. Sommige aderen liggen bijvoorbeeld anders, of zijn groter of kleiner. Bij deze technologie wordt er, gezien het een live hologram is, gebruik gemaakt van het hart van de patiënt.² Dit betekent dat als er na het onderzoek wordt besloten dat er een operatie moet worden verricht, alles er precies zo uitziet als bij het onderzoek. Er staat de chirurg dus geen verrassing meer te wachten, zoals bijvoorbeeld een tumor die groter dan gedacht bleek te zijn. De chirurg heeft het allemaal al kunnen zien in het hologram. Daarom moeten we investeren in deze technologie.

Ten derde zullen we door deze hologrammen meer kennis van het lichaam kunnen krijgen. Ze hebben nu dus een hart gemaakt, maar stel dat ze na enkele jaren innovatie een hologram van de hersenen zouden kunnen maken. Gezien het een live hologram is, kunnen we allerlei dingen testen en de uitwerking zien op het hologram, wat geweldig zou zijn. Als we in deze technologie investeren, zouden we zoveel meer kennis kunnen krijgen van de werking van onze organen. We kunnen dus onze kennis verbeteren met deze technologie, wat mij een goede reden lijkt om hierin te investeren.

Als tegenargument zou gezegd kunnen worden dat een hologram geen massa heeft. Een hologram bestaat uit niets meer dan licht en je kunt het niet echt aanraken.³ Een hart heeft natuurlijk wel massa. Als er alleen maar op hologrammen geoefend zou worden met hartoperaties, heeft een chirurg niet het gevoel ervaren van in een echt hart snijden. Hierdoor zouden complicaties kunnen optreden bij de echte operatie, mogelijk met fatale gevolgen.

Dit klinkt gewoon niet reëel. De machine zal natuurlijk niet het complete gebruik van fysieke harten kunnen overnemen. We moeten nog steeds ook op varkensharten oefenen, maar misschien kan de machine het gebruik verminderen. Daarom moeten we dus in deze techniek investeren.

We moeten dus investeren in deze technologie zodat er meer onderzoek gepleegd kan worden, het gebruik van varkensharten kan worden verminderd en er minder vergissingen zullen optreden, met behulp van het hologram. Hoe futuristisch dit klinkt, het is mogelijk.

----------------------------------------------------------

1. www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1467827/

2. http://www.realviewimaging.com/

3http://willem.engen.nl/uni/history/holografie.php

Betoog gescheiden lessen

Driedimensionale mensen

Als je een willekeurig klaslokaal inloopt waar 'gewerkt' wordt, zal het eerste dat je opvalt het feit zijn dat in de verste verten niet iedereen aan het werk is. Ze zullen op hun telefoon kijken, praten met elkaar of gewoon niets doen. De leerlingen die aan het werk zijn, zullen over het algemeen meisjes zijn.

Uit onderzoek is gebleken dat meisjes en jongens op een andere manier leren: meisjes kunnen over het algemeen beter samenwerken en zijn gemotiveerder, terwijl jongens moeten meer worden uitgedaagd. Onder andere door deze verschillen behalen jongens minder goede resultaten en zakken vaker voor hun diploma in vergelijking met meisjes. Nu was dit allemaal al eerder bekend, maar de laatste tijd is er een oplossing die steeds vaker voorgesteld wordt: jongens en meisjes moeten gescheiden lessen krijgen. Op die manier kan er speciale aandacht besteed worden aan de verschillen tussen de optimale leeromstandigheden van jongens en meisjes, gezien ook daar grote verschillen in zitten. Zelfs de temperatuur in het lokaal is van invloed op verschillen tussen leerprestaties van jongens en meisjes (http://healthyschools.cefpi.org/temperature.html). Toch is dit niet de oplossing voor dit probleem.

Ten eerste moeten we ons afvragen wat de functie van school is. School, met name de middelbare school moet kennis bijbrengen, dat zeker. Toch is er ook een tweede functie die er vrij ongemerkt is ingeslopen: sociaal opgroeien. De school bereidt leerlingen voor om naar de universiteit te gaan, of dan toch ten minste het leven na school. Dat leven zal niet gescheiden zijn op geslacht. Mannen hebben een zeer reële kans om een vrouw als baas te krijgen en omgekeerd. Als de leerlingen op de middelbare school minstens vier jaar aan sociale oefening mist, zal het moeilijker zijn om te gaan met het andere geslacht. Om deze reden is het geen goed plan om jongens en meisjes van elkaar te scheiden.

Daar zou men tegenin kunnen brengen dat leerlingen niet de hele dag op school zitten en ze dus genoeg tijd overhouden om sociale contacten op te doen en hun sociale vaardigheden te verbeteren. Dit is niet helemaal waar. Leerlingen zitten ongeveer een uur of zes per dag op school. Daarnaast hebben ze nog huiswerk, waar ze een uur of twee aan besteden. Ook moeten ze natuurlijk slapen, eten en alle andere eerste levensbehoeften, wat ook op minstens een uur of tien uitkomt, met acht uur slaap. Er blijft uiteindelijk weinig tijd over voor het sociale leven tijdens school. Als de lessen gescheiden worden, gaat er dus al sowieso zes uur van deze tijd af. Hoewel leerlingen inderdaad niet de hele dag gescheiden op school zullen zitten, zullen ze toch een deel van hun sociale vaardigheden missen, wat in ze in hun latere leven niet ten goede zal komen.

Daarnaast wordt bij deze oplossing vergeten dat mensen geen twee dimensionale poppen zijn uit een voorgevormde mal. Iedereen is anders en driedimensionaal. Dit betekent dat niet alle meisjes goed zijn in samenwerking en dat er ook jongens zijn die zeer gemotiveerd aan het werk gaan zodra ze de kans krijgen. Als de lessen voor jongens en meisjes gescheiden worden, krijgt iedereen een label op zich geplakt op grond van zijn of haar geslacht, waar deze persoon misschien helemaal niet inpast. Deze hokjesgeest zou vele leerlingen dus niet ten goede kunnen komen. Hierdoor zou dus juist het tegenovergestelde bereikt kunnen worden dan dat de bedoeling was: de gemiddelde resultaten per geslacht zouden beide kunnen verslechteren.

Als laatste is er een interessante quote van Leonard Sax, de oprichter van de NACE, een Amerikaanse organisatie die zich inzet voor het verspreiden van gescheiden onderwijs. “Leonard Sax and others agree that merely placing boys in separate classrooms from girls accomplishes little. But single-sex education enhances student success when teachers use techniques geared toward the gender of their students.” (http://www.greatschools.org/find-a-school/defining-your-ideal/1139-single-sex-education-the-pros-and-cons.gs?page=all). Volgens Sax moeten er dus leraren speciaal worden opgeleid voor de verschillende klassen. Dit zou betekenen dat het lastig is om de 'meisjes leraren' in te zetten in de 'jongensklassen' en andersom. Er zullen verschillende opleidingen moeten komen voor de twee verschillende groepen. Ondertussen is er een dreigend leraren tekort (http://www.rijksoverheid.nl/onderwerpen/werken-in-het-onderwijs/leraren-op-de-arbeidsmarkt). Als we de opleiding voor leraar veel ingewikkelder maken dan het nu al is door alles op te delen op grond van geslacht, is er een zeer grote kans dat er alleen maar minder mensen leraar zouden willen worden, waardoor het lerarentekort versneld zal worden. Als de maatregel om lessen te scheiden doorgevoerd zou worden, zullen er nog meer maatregelen genomen moeten worden om het lerarentekort tegen te gaan. Aan deze nieuwe maatregelen zullen ongetwijfeld ook weer gevolgen zitten die nog eens maatregelen nodig hebben.

Kort gezegd is het een slecht plan om lessen te scheiden. Ten eerste is het 'echte' leven is ook niet gescheiden, dus waarom zouden we daarmee beginnen op de middelbare school? Daarnaast hebben de leerlingen de tijd nodig om sociaal te kunnen groeien en ten derde is er een grote kans dat het dreigende lerarentekort versneld kan worden. Wij zijn drie dimensionale mensen zijn die sociale vaardigheden nodig hebben om het lerarentekort niet te versnellen.